4 yılda hamileliği unutmuş bir anne olarak çok ilginç duygular içindeyim. Ya gerçekten farklı bir hamilelik dönemi yaşıyorum ya da dediğim gibi hamileliği unutmuşum. Yiğit'in hamileliğinde olduğu gibi her hafta internetten haftanın özelliklerini okuyorum ve kendimi yorumlara göre kıyaslıyorum. Bebeğimizin hareketlerini hayretle inceliyorum.
İlkinden tek farkı alışveriş konusunda hiç heyecanlı değilim. Hamileliğimin 31. haftasındayım ve doğuma yaklaşık 50 gün kaldı, buna rağmen fazla bir şey almadık. Bunda belki de Yiğit'ten kalan birçok eşyanın kız için de kullanılabilir durumda olması da etkili. Ufak tefek ilk etapta kullanılacak kıyafet ve battaniyelerimizi alsak da sanırım hala eksiklerimiz var. Hala erken olduğunu düşünerek eşyaları hazırlamayı erteliyorum, umarım doğum sonrasına kalmaz bu çalışmalarım. Şu an son ayların psikolojik bozukluğunu yaşamaktayım. Nazlı sulu göz bir anne olarak geziyorum. Bunları ilk aylarda da yaşamış olduğumdan her şey tersine döndü. Hatta birkaç hafta öncesine kadar mide bulantılarım bile vardı. Çok şükür bitti ama şu an her şeye ağlayacak durumdayım. Öyle ki "Anadolu Efes" takımının reklam filminde ağlayıp televizyonda gördüğüm yeni bebeklerde gözyaşlarına boğulabilecek bir haldeyim. Hayırlısıyla, sağlıkla sonlandırsak şu doğumu.
Yiğit'e gelince ne durumda olduğunu anlamış değiliz. Zaman zaman "bebeği doktordan alalım" dese de çoğunlukla istemez bir halde "ben kardeş sevmiyorum" diye tepkisini gösteriyor. Şu an tek hevesi kardeşinin kendisine getireceği hediye treni görmek. Arkadaşlarımdan duyduğum bir durumu hemen kendimize uyarladık ve en azından kardeşi ile tanışmasının olumlu geçmesi için kardeşinin Yiğit'e bir hediye getirmesini planlıyoruz. Sonrasını ise izleyerek göreceğiz. Yanlış hatırlamıyorsam Sabiha Paktuna'nın bir programında görmüştüm, kardeş kıskançlığını önlemede etkili bir yöntem olarak "tüm çocuklarınıza birbirinden ayrı 'En çok seni seviyorum...' deyin ki 'annem kardeşimi daha çok seviyordu' diye düşünsün ve büyüdüklerinde 'Annem en çok seni seviyordu" yerine 'Annem en çok beni seviyordu' desinler..." Bana çok mantıklı geldi ve denemeye değer diye düşünüyorum.
Çok çocuklu annelerin kardeş kıskançlığı konusundaki önerilerini alabilirim her zaman.
Sevgiyle kalın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder