Doğum izninin ve Zeynep'in sakin bir bebek olmasının verdiği rahatlıkla kendime hobiler edinmeye başladım. Doğum hediyeliklerimi ve hastane odası süslerimizi kendimizin yapmasının verdiği hevesle bir şeylerle uğraşayım bari dedim. Yaptıklarımızın hastanede çok beğenilmesi de bu hevesimi tetikledi.
Birkaç parça keçe alarak başladım işe. Önce İnternet'te bulduğum basit modelleri deneyerek işe başladım. Dikişe olan merakımdan dolayı çok da hoşuma gitti. Gerçi ilk denemelerim çok da güzel şeyler olmadı ama öğrenmem için iyi oldu.
Şimdi gittiğim yerlere kendi yaptığım süsleri götürüyorum. Hediye vermeyi çok sevdiğimden ben çok mutlu oluyorum, umarım alanlar da beğenmiştir. :)
Şimdi en büyük hayalim bir dikiş makinesi almak. Aldım mı iyisi olsun bari diyerek para biriktirmeye çalışıyorum. Geçenlerde bir tanıdığımızın doğum süslerini yaptım ve bu işten para da kazandım ama başka yerlerde harcamayı tercih ettim maalesef.
Üç ayda epey deneyim kazandım ve çok şey öğrendim bu işte ama şimdi ara verme zamanı. Zeynep artık hiç de sakin bir bebek değil. Erken hareketlenmeye başlaması, hatta emekleme aşamasında, sürünerek evde geziniyor olması elimi kolumu bağlıyor. Elimdeki yarım birkaç işi tamamlayıp keçelerimi bir süreliğine rafa kaldırmayı düşünüyorum.
Bu üç aylık süreçte gördüm ki, insan rutin işlerinin dışında da bir şeylerle uğraşmalıymış, insanın hayatına renk geliyor. Bunda keçelerin de rengarenk olmasının etkisi olsa gerek...
Daha fazlası için:
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder